Idea Europejskiej Stolicy Kultury
Jednym z celów Unii Europejskiej jest pielęgnowanie bogactwa kulturowego Europy. Zadanie to realizuje między innymi program zainicjowany przez grecką minister kultury Melina Mercouri w 1985 roku pod nazwą Europejskie Miasta Kultury. Pierwszym miastem, które otrzymało ten status, były Ateny.
W 1999 roku zmieniono nazwę projektu na Europejska Stolica Kultury oraz zmodyfikowano zasady wyboru miast-gospodarzy. W 2005 roku ustalono nowy tryb konkursowy oraz chronologię lokowania ESK w poszczególnych państwach. Każdego roku miano ESK noszą miasta w dwóch krajach UE. W 2016 roku tytuł Europejskiej Stolicy Kultury nosić będzie jedno miasto polskie i jedno hiszpańskie.
Historia Europejskiej Stolicy Kultury
Historia uczestnictwa Polski w programie sięga roku milenijnego, kiedy to UE szczególnie intensywnie zabiegała o wzmocnienie więzi kulturalnych na całym kontynencie. W tym celu wybrano 8 miast, które współdzieliły tytuł Europejskiej Stolicy Kultury. Polską ESK został Kraków.
W czwartym kwartale 2010 roku jury złożone z 6 ekspertów wskazanych przez polskiego ministra kultury i 7 przedstawicieli Komisji Europejskiej wybierze tzw. shortlistę polskich finalistów. W drugiej połowie 2011 ta sama komisja rozstrzygnęła konkurs i wyłoniła Europejską Stolicę Kultury w Polsce (Wrocław) i Hiszpanii (San Sebastian). W naszym kraju, obok Wrocławia do rywalizacji stanęły Białystok, Bydgoszcz, Gdańsk, Lublin, Łódź, Katowice, Poznań, Szczecin, Toruń i Warszawa.
Miasta, które zwyciężą w konkursie, na rok stają się kulturalnymi centrami Europy. Ten czas wypełniony będzie festiwalami, koncertami, konferencjami i innymi przedsięwzięciami artystyczno-kulturalnymi, które skupią uwagę nie tylko mieszkańców miasta, regionu i kraju, ale również całego kontynentu.
