Tadeusz Kosarewicz urodził się 9 października 1933 roku w Łukowcu. W 1957 roku ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej. Wkrótce potem, jak sam opowiadał ¬– właściwie przypadkiem – zaangażował się do pracy we wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych.
W latach 1960-66 był w wytwórni kierownikiem Wydziału Budowy Dekoracji. W tym czasie rozpoczął pracę scenografa, współpracując m. in. przy "Rękopisie znalezionym w Saragossie" Jerzego W. Hasa, "Pamiętniku Pani Hanki" Stanisława Lenartowicza i "Salcie" Tadeusza Konwickiego.
Jako samodzielny scenograf debiutował w filmie "Jutro Meksyk" Aleksandra Ścibora-Rylskiego (1965). Jego drugim filmem, do którego "podpisał" scenografię, były "Szyfry" Jerzego W. Hasa (1966). W latach 1967-90 pracował jako scenograf w Przedsiębiorstwie Realizacji Filmów "Zespoły Filmowe".
Przez pierwsze kilka lat współpracował głównie z wrocławskimi reżyserami: Stanisławem Lenartowiczem i Sylwestrem Chęcińskim, tworząc scenografię do ich filmów kinowych i telewizyjnych.
Niewątpliwie przełomem w jego karierze była współpraca z Andrzejem Wajdą, dla którego w 1974 roku stworzył scenografię do "Ziemi obiecanej" (filmu kinowego i serialu tv), za którą otrzymał nagrody na festiwalach w Gdańsku (obecnie Gdynia Film Festival) i w Belgradzie, a film był nominowany do Oscara. W następnych latach współpracował m. in. z reżyserami, którzy tworzyli "kino moralnego niepokoju": Krzysztofem Kieślowskim (Personel), Januszem Kijowskim (Kung-fu) i Jerzym Domaradzkim (Wielki bieg). W drugiej połowie lat 70. był scenografem do "Na Srebrnym Globie" Andrzeja Żuławskiego, filmu ukończonego w niepełnym kształcie dopiero w 1987 roku. Kontynuował współpracę z Sylwestrem Chęcińskim (Wielki Szu) i Stanisławem Lenartowiczem (Strachy). W 1982 roku "podpisał" scenografię do niezwykłego, ze względu na sposób spojrzenia na okupację hitlerowską, serialu telewizyjnego Ryszarda Bera "Popielec". W połowie lat 80. rozpoczął współpracę z wchodzącymi do zawodu młodymi reżyserami: Radosławem Piwowarskim (Yesterday, Pociąg do Hollywood), Wiesławem Saniewskim (Sezon na bażanty) i Waldemarem Krzystkiem (W zawieszeniu, Ostatni prom). W latach 90. tworzył scenografię do filmów Jana Jakuba Kolskiego (Jańcio Wodnik, Cudowne miejsce).
Za scenografię do "Cudownego miejsca" otrzymał nagrodę na festiwalu w Gdyni (1994). Od lat 90. współpracował przy produkcjach zagranicznych powstających w Polsce, był jednak stale wierny reżyserom, z którymi wcześniej współpracował. W 2002 roku po raz drugi pracował z Andrzejem Wajdą (Zemsta), a ostatnim jego filmem była "Mała Moskwa" w reżyserii Waldemara Krzystka (2008). Za scenografię do tego filmu otrzymał Polską Nagrodę Filmową (Orzeł).
Tadeusz Kosarewicz od 1967 roku był członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 2012 roku otrzymał nagrodę Stowarzyszenia za całokształt twórczości. Od 2008 roku współpracował z Dolnośląskim Konkursem Filmowym służąc mu zawsze swoją radą i pomocą.
