Z 16 rozegranych dotąd turniejów finałowych Polska brała udział w 14. Tylko podczas mistrzostw w 1990 i 1994 roku zabrakło naszej ekipy, a wszystko zaczęło się w Pradze w 1949 r.
W 11-osobowej drużynie, która zajęła wówczas piąte miejsce znalazło się aż czterech siatkarzy AZS-u Wrocław. Byli to Henryk Antczak, Adam Piechura oraz bracia Tadeusz i Witold Maliszewscy. Nic w tym dziwnego, bo wrocławianie byli w 1948 i 1950 roku mistrzami Polski.
W latach 50. sukcesy AZS-u kontynuowała Gwardia, która zdobyła trzy tytuły wicemistrzowskie (1952, 1954, 1955) i dwa trzecie miejsca (1953, 1956) mistrzostw Polski. Przeszedł do tego klubu m.in. Antczak, który wraz z Józefem Śliwką wystąpił na kolejnych mistrzostwach świata w Moskwie w 1952 r.
Cztery lata później uczestnikiem mistrzostw był kolejny gwardzista Stanisław Czerski, a w 1962 późniejsza legenda wrocławskiej siatkówki Władysław Pałaszewski (wówczas jeszcze AZS), który jako trener był autorem największych sukcesów gwardzistów na przełomie lat 70. i 80. Pałaszewski nie pojechał na kolejne mistrzostwa w 1966 roku, ale w międzyczasie przeszli do Gwardii Tadeusz Kiełpiński i Jerzy Suchanek, którzy startowali właśnie w tych zawodach.
Potem na reprezentantów czekaliśmy aż do trenerskiej „ery” Pałaszewskiego. W 1978 na MŚ zagrali Marek Ciaszkiewicz, Lech Łasko i Ireneusz Kłos, a cztery lata później gwardziści stanowili już połowę reprezentacji. W dwunastce kadrowiczów ekipy, która zajęła 6 miejsce, oprócz Kłosa i Łaski byli dzisiejszy ambasador mistrzostw świata Maciej Jarosz, Krzysztof Olszewski, Sławomir Skup i Wojciech Baranowicz.
Kłos zagrał jeszcze w mistrzostwach świata w 1986 roku i na tym udział wrocławian w największej siatkarskiej imprezie się skończył. Szkoda.
Syn „Gwardzisty” w reprezentacji Włoch
Wrocławskie akcenty na turnieju w Polsce jednak się pojawią. Jeszcze do niedawna podporą reprezentacji Włoch był syn byłego siatkarza Gwardii Lecha Łaski – Michał, uczestnik mistrzostw świata w 2006 i 2010 r. oraz brązowy medalista olimpijski z Londynu 2012.
Aktualnie atakującego Jastrzębskiego Węgla nie ma w kadrze Italii na „polskie” mistrzostwa, jest w niej za to inny Michał (po włosku Michele) Baranowicz. To z kolei syn Wojciecha Baranowicza. Mierzący 196 cm wzrostu Michał Baranowicz, to aktualnie drugi po Draganie Travicy rozgrywający reprezentacji Włoch.
Michele Baranowicz ma obywatelstwo polskie i włoskie, ale gra w reprezentacji Włoch / fot. MaryG90, wikipedia.org
25-letni Michał urodził się już w Italii i posiada zarówno obywatelstwo polskie jak i włoskie. Od dawna widać było, że siatkarskie geny odziedziczył po ojcu. Był kapitanem młodzieżowej reprezentacji Włoch, a w sezonie 2009/2010 został powołany do pierwszej reprezentacji. Grał w niej także w kolejnym sezonie, w którym reprezentował polski klub Resovię Rzeszów i zdobył z nią wicemistrzostwo Polski.
Potem niestety wypadł z orbity zainteresowań selekcjonera kadry, ale w bieżącym roku po zdobyciu tytułu mistrza Włoch z Cucine Lube Banca Macerata znów do niej powrócił.
AL/mic
