Druga nagroda (25 tys. zł) trafiła do Magdaleny Tulli za "Albo umrzeć", a trzecia (15 tys. zł) do Agnieszki Jakimiak za "Kryształowy pałac".
Nagrodę Specjalną Pawła Korczaka, prezesa firmy Comex i przyjaciela teatru otrzymała Grażyna Plebanek za "Panią Furię", a dokładniej "za wnikliwe rozpoznanie zagrożeń współczesnego świata".
Komisja artystyczna przyznała też nagrody w postaci realizacji scenicznych sztuk. I tak "Poczekalnia Sześć-Dwa-Zero" Marty Guśniowskiej będzie zrealizowana w koprodukcji Teatru Współczesnego i wrocławskiej PWST 29 kwietnia jako spektakl dyplomowy w reżyserii Marka Fiedora, "Pidżamowcy" Mariusza Sieniewicza będą premierą w grudniu 2017 w reżyserii Krzysztofa Czeczota. "Panią Furię" natomiast zobaczymy na scenie WTW w kwietniu 2018 roku w reżyserii Krzysztofa Skoniecznego. Wszystkie nagrodzone sztuki będzie można usłyszeć podczas czytań performatywnych w czerwcu tego roku na Festiwalu Dramatu Strefy Kontaktu. Czytania.
Konkurs Dramaturgiczny Strefy Kontaktu organizowany jest co dwa lata i jest konkursem zamkniętym. Pierwsza jego edycja odbyła się w 2015 roku. W drugiej edycji wzięło udział 32 autorów, z których jury, pod przewodnictwem prof. Zbigniewa Majchrowskiego, wybrało siedmioro laureatów: Martę Guśniowską („Poczekalnia Sześć-Dwa-Zero”), Agnieszkę Jakimiak („Kryształowy pałac”), Grażynę Plebanek („Pani Furia”), Malinę Prześlugę („Nie ma”), Mariusza Sieniewicza („Pidżamowcy”), Sandrę Szwarc („Doppelganger”) i Magdalenę Tulli („Albo umrzeć”). Dla pisarek - Grażyny Plebanek i Magdaleny Tulli to debiut w teatrze.
Podczas Gali we Wrocławskim Teatrze Współczesnym zostały wręczone regulaminowe nagrody pieniężne o łącznej wartości 100 tys. zł, finansowane przez miasto Wrocław oraz Nagroda Specjalna Pawła Korczaka, prezesa firmy Comex w wysokości 10 tys. zł. Nagrodami są także prapremierowe realizacje sceniczne oraz prezentacja w postaci czytań performatywnych podczas Festiwalu Dramatu Strefy Kontaktu. Czytania 3-4 czerwca 2017.
II Konkursu Dramaturgicznego: Skąd się bierze dramat
- Nie wiedziałam, że jestem w stanie napisać sztukę – zdradziła Grażyna Plebanek, podczas konferencji prasowej poprzedzającej Galę. - Sztuka teatralna jest czymś zupełnie innym niż powieść, których napisałam sześć. Doświadczyłam iluminacji na balkonie. Sztuka jest adaptacją mojej powieści „Pani Furia”, ale nagle zobaczyłam zupełnie inny aspekt tej historii, dużo bardziej muzyczny. Eddy, który jest afrykańskim opowiadaczem dużo więcej mówi w mojej sztuce niż w książce. Opowiadam o rodzinie z Konga, osiadłej w Belgii. Ważna tu jest żywa historia mówiona przeciwstawiona wielopodmiotowej kulturze zachodu – wyjaśniała pisarka.
Sandra Szwarc: - Od szóstego roku życia gram na fortepianie i muzyka jest u mnie nierozerwalnie połączona ze sposobem, w jaki myślę. To jak słyszymy język i jego strukturę układa się w formę literacką. W moim przypadku impulsem do napisania dramatu jest zawsze głęboka niezgoda na zastany stan rzeczywistości. Musi się we mnie pojawić konflikt i poruszenie, by zaistniała forma literacka. Impulsów do powstania sztuki Sandry Szwarc „Doppelganger” można szukać w polityce, bowiem mówi ona o bliźniakach, a właściwe o tzw. „złym bliźniaku”, kimś kto jest prześladowcą.
- Ta sztuka była dla mnie bardzo trudna do napisania, kosztowała mnie mnóstwo emocji – zdradza autorka. - Opowiadam w niej o żałobie, o głębokiej samotności, poszukiwaniu siebie. Zainteresował mnie temat bliźniaka bez bliźniaka, czyli kogoś, kto odczuwa przez całe życie brak swojej połowy, czasem nie wiedząc, że stracił swojego bliźniaka jeszcze w życiu płodowym. Interesuje mnie ten temat pod kątem psychologicznym i mitologicznym.
II Konkursu Dramaturgicznego: Sztuka od fotografii
Dla Magdaleny Tulli inspiracją do napisania sztuki „Albo umrzeć” była fotografia przedstawiająca nieznaną jej niemiecką rodzinę spod Olsztyna.
- Na fotografii siedzą ludzie. Jest karnawał. Trwa wojna. Dziewczyny przymierzają czapki żołnierzy, a jedna cylinder. To zdjęcie jest frapujące, śmieszne i straszne, żeby zacząć żyć potrzebowało dialogu. Dramat jest kwestią spacji dialogowej, gdy piszę powieść mniej jej używam – stwierdziła Magdalena Tulli. - Ja w ogóle nie chodzę do teatru, więc nie wiem co jest teraz modne. Ten kawałek, który napisałam przyniósł formę ze sobą, ale nie znam obecnych trendów w teatrze, więc wydaje mi się, że mój tekst jest obok. Dramat ma jednak dla mnie duży potencjał, bo nagle okazało się, że lubię pisać dla teatru – dodała pisarka.
Wydaje mi się, że pomysł na tekst dramaturgiczny i na literacki powstaje tak samo – stwierdził Mariusz Sieniewicz, autor „Pidżamowców”. - Treść wymusza formę. Żyjemy w świeci komisji, więc być może przydałaby się także komisja do weryfikacji gatunkowej, która stwierdziłaby na ile naginamy literaturę do dramatu.
Rynek książki nas, pisarzy formatuje. Wymaga się od nas określonych tematów, postaci, musimy trzymać się deadline'ów. Ten konkurs, wrzucenie nas w nową formę literacką, sprawił, że poczułam się wolna od nakazów. To dużo mi dało jako pisarce – podkreśliła Grażyna Plebanek.
Wręczenie nagród w II Konkursie Dramaturgicznym Strefy Kontaktu nastąpi 24 marca we Wrocławskim Teatrze Współczesnym.
