Nadesłane zdjęcia wraz z opisami trafią następnie pod głosowanie internautów – czym będą się kierować przy wyborze swoich faworytów? Czy ocenią książkę po okładce? Czy ważny będzie dla nich krótki autorski opis bohatera zdjęcia? A może ulubione miejsce?
Tego dowiemy się 8 września, w Międzynarodowym Dniu Walki z Analfabetyzmem, kiedy to ogłoszone zostaną wyniki konkursu i poznamy sześciu zwycięzców, którzy w głosowaniu zdobyli największą liczbę punktów. Każdy z nich otrzyma voucher na skok w tandemie ze spadochronem!
- Zgłoszenia do konkursu: Fotograficzny i bardzo subiektywny przegląd czytelniczy
Jak to jest wyskoczyć z samolotu?
Nigdy nie sądziłam, że zdecyduję się na taki skok. W dzieciństwie przeciążenia towarzyszące zabawie na podwórkowej huśtawce powodowały u mnie gęsią skórkę, nie mówiąc już o lunaparkowych kolejkach górskich. Niemniej, gdy pojawiła się możliwość oddania skoku i napisania o nim, zgodziłam się bez namysłu – refleksja nadeszła nieco później, jednak jak zwykła mawiać moja babcia, było już „po ptokach”... i całe szczęście!
Wprowadzenie
Uważam, że swoje lęki trzeba przełamywać. Panicznie bałam się igieł. Pobieranie krwi w moim przypadku wiązało się z gonitwą wokół pielęgniarskiej kozetki. Gdy osiągnęłam wiek maturalny, stwierdziłam w końcu, że to trochę głupie i odwiedziłam centrum krwiodawstwa. Od tamtego czasu jestem honorowym dawcą krwi. Dlaczego więc nie przełamać strachu przed wysokością?
Było niedzielne popołudnie. Zapakowałam psa, chłopaka, znajomych do samochodu i pojechaliśmy na lotnisko w Szymanowie, na które już za chwilę miałam spaść z prędkością, którą osiągałam do tej pory wyłącznie uciekając przed chcącą mi pobrać krew pielęgniarką. Na miejscu podpisałam oświadczenie, że skoczyć chcę z własnej nieprzymuszonej woli i że nie mam zdrowotnych ku temu przeciwwskazań. Otrzymałam czerwony kombinezon, uścisnęłam rękę człowiekowi, który miał nosić mój spadochron i czekałam na swoją kolej. Razem ze mną w tym dniu skakało kilka osób, między innymi pan Sławek, któremu rodzina zafundowała skok w prezencie na 50-te urodziny.
Wzloty i upadki
W samolocie było dosyć tłoczno. Oprócz mnie i pilota był tam również człowiek, który nosił mój spadochron, pan Sławek ze swoim człowiekiem od spadochronu i dwóch kamerzystów, którzy mieli uwiecznić nasz heroiczny wyczyn.
Po około 15 minutach, gdy osiągnęliśmy wysokość 4 tysięcy metrów, otworzyły się drzwi samolotu i nie było już odwrotu. Uczepiona do człowieka ze spadochronem, przesunęłam się w stronę wyjścia i nagle pod stopami poczułam... no właśnie, nic nie poczułam, a sekundę później już spadałam.
Teraz chcąc dosłownie zacytować to, co miałam wówczas do powiedzenia, powinnam użyć tylko jednej, w nieskończoność powtarzanej samogłoski: AAAAAAAAAAAAAAAA...! Po chwili krzyku zorientowałam się jednak, że i tak mnie nie słychać, bo prędkość, z jaką spadamy, skutecznie zabiera cały dźwięk, który z siebie wydaję, dlatego przestałam krzyczeć i skupiłam się po pierwsze na tym, że falują mi policzki, a po drugie, że to jakieś szaleństwo! Opór powietrza unosił mi ręce do góry, wykonywałam jakieś dziwne powietrzne ewolucje a kamerzysta leciał przede mną i mi machał.
Nagle poczułam lekkie szarpnięcie i prędkość z 200 km/h momentalnie przeszła w subiektywnie przeze mnie odczuwalną, zerową. Lecąc na spadochronie miałam wrażenie, że wiszę po prostu na jakiejś gigantycznej huśtawce. To było bardzo przyjemne, ale nie trwało długo. Człowiek, który otworzył mój spadochron, podał mi do rąk stery i kazał prowadzić – najpierw w lewo, potem w prawo i znowu zapierające dech w piersiach przeciążenia. Teraz jednak już się tylko śmiałam. Adrenalina zrobiła swoje.
Po wylądowaniu byłam tak oszołomiona, że nie mogłam powstrzymać śmiechu, a zapytana przez kamerzystę, który wylądował chwilę po mnie, jak było, zaczęłam machać rękami pokazując, że chcę jeszcze raz! Stwierdzam więc, że od tak zaserwowanej adrenaliny można się uzależnić.
Też chcę skoczyć!
Strefa spadochronowa Skydive Wrocław w Szymanowie działa od 2014 roku. Wcześniej, żeby skoczyć z wysokości 4 tysięcy metrów, trzeba było jechać aż pod Ostrów Wielkopolski, co tych mniej zdecydowanych skutecznie odwodziło od pomysłu oddania się takiemu szaleństwu.
- Okazało się, że wrocławianie chcą skakać – przyznaje Krzysztof Wiśniewski, instruktor spadochronowy AFF i tandem pilot. - Zgłasza się do nas bardzo dużo osób. Niektórzy robią prezent sobie, inni wykupują skok jako prezent z okazji urodzin lub ślubu dla znajomych i rodziny. Mam znajomego, którego babcia zażyczyła sobie skok na 85. urodziny i niedługo skacze - dodaje.
Plus skoków w tandemie jest taki, że nie trzeba nic robić, a wszystko za ciebie wykonuje profesjonalista. Jedyne warunki jakie trzeba spełniać to być względnie zdrowym, mieć co najmniej 120 cm wzrostu i ważyć max 120 kg.
Skoki w tandemie odbywają się od piątku do niedzieli. Oprócz skoków w tandemie na strefie w Szymanowie można również przejść specjalistyczne szkolenia spadochronowe i oddawać skoki samodzielnie.
Skoki w tandemie odbywają się od początku kwietnia do końca października w piątki, soboty i niedzielę. Rezerwacji skoku można dokonać za pośrednictwem strony internetowej. Koszt samego skoku to 700 zł. Skok uwieczniony na filmie i zdjęciach kosztuje 950 zł.
