PTV Echo nadaje na fali wspomnień [ZDJĘCIA, WIDEO]

06.02.2015 00:00 |

Redakcja www.wroclaw.pl

To we Wrocławiu powstała pierwsza w Europie Wschodniej prywatna telewizja. Dokładnie 25 lat temu, 6 lutego 1990 r., PTV Echo zaczęła regularne emisje programów, które wrocławianie mogli oglądać każdego dnia przez cztery godziny – od 16.00 do 20.00. Pięć lat później, w marcu 1995 r., wrocławska stacja musiała pożegnać się z widzami.

Reklama

PTV Echo to znaczący kawałek wrocławskiej historii. Może niezbyt długi, bo zamknięty w pięciu latach działałności tej pierwszej prywatniej – nie tylko w Polsce – stacji telewizyjnej, ale nie da się go pominąć w miejskich kronikach. Inicjatywa, o której mówiono, że powstała „na wariackich papierach”, rzeczywiście wywróciła do góry nogami rynek medialny, zdominowany w tamtym czasie przez tylko jedną i przez wiele lat jedynie słuszną telewizyjną opcję. PTV Echo w 1990 r. była na tyle „egzotycznym”, czytaj: zaskakującym, przedsięwzięciem, że trafiła na języki nie tylko w Europie – mówiono bowiem o niej nawet w dalekiej Japonii!

Dziś, po 25 latach od chwili, gdy niektórzy wrocławianie po raz pierwszy zobaczyli na ekranach swoich telewizorów błękiną planszę PTV Echo, założyciele i dawni pracownicy tej telewizji „skrzyknęli się” w Stowarzyszeniu Inicjatyw Medialnych ECHO 25. Będą nie tylko żyć wspomnieniami. Chcą, przywołując, nieco zakurzoną pamięć o Echu, m.in. propagować niezależną twórczość multimedialną (lokalnie i w regionie), edukować i brać udział w tworzeniu programów telewizyjnych. Na początek na pewno zarchiwizują cyfrowo wszystko, co w dorobku PTV Echo było najcenniejsze, w tym obraz miasta i życie jego mieszkańców sprzed ćwierć wieku. Można Stowarzyszeniu w tym dopomóc własnymi archiwaliami z tamtego czasu, warto więc zajrzeć na stronę i dowiedzieć się więcej, także o pionerskich czasach PTV Echo.

PTV Echo ruszyła 25 lat temu we wrocławskim akademiku Arka, czyli skrót informacji o pierwszej prywatnej tv

Marek Młynarczyk, Henryk Pacha i Andrzej Zygmunt mieli pomysł nieznanego nikomu biznesu, jakim miała być pierwsza prywatna telewizja w Polsce. Jeszcze na etapie przygotowań, do tej grupy właścicieli ECHA dołączyli kolejni: Waldemar Szewc – ekonomista, który zajął się stroną organizacyjną biznesu, oraz Ireneusz Orzechowski, Ireneusz Bisikiewicz, Mirosław Jakubiak i Michał Ogonowski – przedsiębiorcy, którzy wzięli na siebie organizację finansowania przedsięwzięcia. Od września 1990 r. pozostała tylko czwórka wspólników: Marek Młynarczyk, Andrzej Zygmunt, Ireneusz Orzechowski i Waldemar Szewc.

Zespół w składzie Andrzej Zygmunt, Marek Młynarczyk oraz Dariusz Wasilewski buduje pierwszy nadajnik ECHA, który miał moc 20 W, emitował on sygnał telewizyjny w systemie PAL, nowocześniejszym niż wtedy TVP, nadająca w systemie SECAM. Nadajnik ten otrzymał roczną homologację od instytucji czuwających nad ładem w eterze.
Pierwszym redaktorem naczelnym stacji zostaje Henryk Pacha wywodzący się z wrocławskiego ośrodka państwowej telewizji.
Lokalizacja nadajnika na dachu Domu Studenckiego Akademii Rolniczej ARKA na Biskupinie skupia wokół ECHA oraz jego prowizorycznego studia nadawczego grono chętnych do współpracy i zabawy w telewizję studentów. Wyłoniły się trzy dwuosobowe ekipy reporterów.

Właściciele, twórcy i dziennikarze PTV Echo oraz założyciele Stowarzyszenia Inicjatyw Medialnych ECHO 25 podczas konferencji prasowej 4 lutego w ATM-ie

Październik 1989 – podanie do ówczesnego prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji Andrzeja Drawicza o zgodę na uruchomienie prywatnej, eksperymentalnej radiowo-telewizyjnej stacji nadawczej.
Listopad 1989 – styczeń 1990 – pertraktacje z Ministerstwem Łączności i Zakładem Radiokomunikacji i Teletransmisji o przydział częstotliwości na nadawanie programu. Umowa na nadawanie sygnału telewizyjnego na kanale 28 do 30 czerwca 1990 r. Po tym czasie mają być już nowe przepisy i kolejne decyzje.
Za namową dziennikarzy Słowa Polskiego od 29 stycznia 1990 roku rozpoczęto próbną retransmisję programu satelitarnego, tak by dać czas widzom na odnalezienie ECHA w eterze.
6 lutego 1990 roku uroczystość inaugurująca start Telewizji ECHO z udziałem miejscowych władz, rektorów wrocławskich uczelni, dostojników kościelnych oraz gwiazdy, czyli Maryli Rodowicz. Rozpoczęła się regularna emisja programów w godzinach 16.00-20.00.
ECHO w eterze: pierwsze dzienniki prowadzone przez Grażynę Krzywik i Dorotę Michalak-Kurzewską, reportaże z miasta przygotowywane przez Marka Hamerę oraz relacje sportowe Ryszarda Szołtysika. Uzupełnieniem godzin emisji były retransmisje programów z satelity.
Marzec 1990 – utworzenie szerszego zespołu redakcyjnego, nowym redaktorem naczelnym zostaje Witold Świętnicki, a jego zastępcą Leszek Turowski – obaj właśnie skończyli Łódzką Szkołę Filmową. Zapadły decyzje o nowej ramówce i wydłużeniu programu własnego.
Kwiecień 1990 – zaczęła obowiązywać ramówka, w której poszczególne dni do zagospodarowania otrzymali pierwsi dziennikarze Echa.
Maj/czerwiec 1990 - redakcja i studio przenoszą się z Arki do budynku Poltegoru na XXII piętro. Antena nadawcza zostaje zainstalowana na dachu, czyli 24. piętrze najwyższego wówczas budynku we Wrocławiu. Telewizję ECHO można już było oglądać w promieniu 50 km od Wrocławia.

Spotkanie z historią... Iwona Świerczek-Bażańska i Leszek Turowski

30 czerwca 1990 – pierwsza akcja w obronie Telewizji ECHO w związku z wygasaniem pierwszego pozwolenia
30 września 1990 – druga akcja w obronie ECHA po kolejnym trzymiesięcznym tymczasowym pozwoleniu na nadawanie.
W czerwcu 1990 w ECHU pojawiają się Włosi z Nicole Grauso jako potencjalnym inwestorem. Rozpoczyna się budowanie wokół ECHA sieci prywatnych telewizji pod hasłem Polonia 1.
Styczeń 1991 – zgoda Ministra Łączności na działalność do 30 kwietnia 1991, w nadziei na to, że sejm w końcu uchwali niezbędne dla ładu w eterze przepisy. Nowe przepisy pojawiają się jednak dopiero pod koniec 1992 r. w postaci Ustawy o radiofonii i telewizji z 29 grudnia 1992 r. W związku z utworzeniem w połowie 1993 r. Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, konieczne stało się uzyskanie koncesji na nadawanie programu Telewizji ECHO.
1994 rok to początek procesu koncesyjnego według nowych przepisów.
Do walki o częstotliwość telewizyjną we Wrocławiu stanęły PTV ECHO oraz Telewizja Dolnośląska TeDe utworzona przez, niezadowolonych z utraty autonomii telewizji miejskiej na rzecz idei Polonii 1, byłych dziennikarzy ECHA. Ostatecznie koncesję uzyskała Telewizja Dolnośląska TeDe, która rozpoczęła nadawanie programu od czerwca 1995. Jej program nawiązywał do pierwotnych założeń redakcyjnych Telewizji ECHO.
Telewizja ECHO nie uzyskała koncesji, mimo odwołań do KRRiT, poskutkowało to zakazem działalności i ostatecznym zaprzestaniem nadawania programu w marcu 1995.