Prof. Adam Jezierski – dwudziesty rektor Uniwersytetu Wrocławskiego – rozpocznie kadencję 1 września 2016. Będzie trzecim chemikiem sprawującym funkcję rektora i jednocześnie drugim – po Marku Bojarskim – rektorem wybranym na kadencję czteroletnią. To czwarty w historii Uniwersytetu przypadek, że pełniący dwukrotnie funkcję prorektora profesor, został rektorem. Wcześniej w takiej sytuacji znaleźli się Kazimierz Urbanik, Mieczysław Klimowicz i Marek Bojarski. Podobnie jak jeden z poprzedników, Mieczysław Klimowicz, prof. Adam Jezierski na fotelu rektorskim zasiądzie w wieku 68 lat, co oznacza, że w 2020 r. nie będzie mógł się ubiegać o reelekcję.
W zamkniętym posiedzeniu Uniwersyteckiego Kolegium Elektorów brało udział 196 osób. Do wygranej potrzebnych było minimum 101 głosów (większość statutowa). Prof. Jezierskiemu zabrakło 3 głosów, by wygrać w pierwszej turze – otrzymał ich 98. Na prof. Elżbietę Kościk głosowało 60 osób, zaś na prof. Eugeniusza Zycha 38. Rozstrzygające było drugie głosowanie, w którym prof. Jezierski otrzymał 152 głosy, a prof. Kościk 27.
Prof. dr hab. Adam JEZIERSKI (ur. 1948) – chemik. W 1970 r. na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii uzyskał dyplom magistra chemii, w 1978 r. zrobił doktorat, zaś stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych otrzymał w 1986 r. W 1995 roku został profesorem nauk chemicznych, a od 2000 r. jest profesorem zwyczajnym. Specjalizuje się w fizykochemii nieorganicznej, spektroskopii molekularnej. Zajmuje się m.in. problemami ochrony gleby, utylizacji odpadów, zastosowaniem nowoczesnych metod fizykochemicznych do badania środowiska. Współpracuje z wieloma ośrodkami zagranicznymi i uczestniczy w dużych międzynarodowych programach badawczych. Jego zainteresowania badawcze dotyczą chemicznych przemian materii organicznej w środowisku przyrodniczym ze szczególnym uwzględnieniem chemii wolnych rodników; utylizacji odpadów; roli metali ciężkich oraz innych ksenobiotyków w środowisku przyrodniczym; zastosowania metod rezonansów magnetycznych w badaniach środowiska przyrodniczego; zastosowania spektroskopii elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR) w badaniach wpływu czynników chemicznych i biologicznych na błony komórkowe oraz zastosowania nowoczesnych biodegradowalnych środków powierzchniowo czynnych (surfaktantów). Opracowane przez niego i stosowane metody pozwalają na szybki i efektywny monitoring jakości i przemian materiału organicznego w przyrodzie oraz ocenę stanu środowiska przyrodniczego i organizmów żywych w oparciu o reakcje wolnorodnikowe. Prof. Jezierski jest autorem ponad 130 publikacji w czasopismach międzynarodowych i książkach. Aktywnie uczestniczył w 140 konferencjach międzynarodowych, współpracuje z wieloma zagranicznymi ośrodkami zajmującymi się problemami m.in. ochrony gleb, utylizacji odpadów i reakcji wolnorodnikowych w środowisku przyrodniczym. Wykładał na uczelniach w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Włoszech, Rosji oraz Chinach, zapraszany jest ponadto do licznych ośrodków zagranicznych z referatami. Jest członkiem gremiów naukowych międzynarodowych konferencji, recenzentem czasopism naukowych i uczestnikiem międzynarodowych programów badawczych dotyczących ekologii. Liczba cytowań publikacji (bez autocytowań) sięga 900. Wypromował czterech doktorów i kilkudziesięciu magistrów chemii. Prof. Jezierski w latach 1990–1996 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (po reorganizacji Wydziału Chemii), w latach 1999–2005 – prodziekana Wydziału Chemii, a od 2008 r. pełni funkcję prorektora ds. badań naukowych i współpracy z zagranicą (dwie kadencje). Jest współorganizatorem działającego na UWr od roku 1992 interdyscyplinarnego seminarium Studium Generale Universitatis Wratislaviensis oraz redaktorem wydawnictw tego Studium (dotychczas wydane 19 tomów). Prowadzi seminaria i współredaguje wydawnictwa. Jest zaangażowany w popularyzację nauki, a w kadencji 2015–2020 jest członkiem Komitetu Monitorującego RPO Dolnego Śląska. Prof. Jezierski lubi piesze górskie wycieczki w Sudetach i wycieczki rowerowe w okolicach Wrocławia. Lubi muzykę barokową i romantyczną, sam też gra na fortepianie i organach głównie dla gości odwiedzających Uniwersytet oraz dla starszych pracowników UWr. Czyta i stara się zrozumieć książki dotyczące historii myśli filozoficznej. Lubi i ceni polską poezję XIX i początku XX wieku. Aby zapewnić sobie niezbędną dawkę optymizmu w chwilach trudnych czyta książki Stanisława Lema.
Uniwersytet Wrocławski
