Jeszcze trwać będą rozmowy dotyczące szczegółów przekazania archiwum poety, także kwoty zakupu. Później będzie potrzebna akceptacja rady miejskiej Wrocławia.
Najciekawsze dokumenty ze zbiorów Różewicza zobaczymy na specjalnie przygotowanych ekspozycjach. Pierwsza planowana jest w 2016 roku, gdy Wrocław będzie Europejską Stolicą Kultury i Światową Stolicą Książki UNESCO.
Zakład Narodowy im. Ossolińskich to miejsce szczególne, w którym są przechowywane m.in. rękopis „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza, rękopisy Henryka Sienkiewicza(m.in. „Ogniem i mieczem”) wraz z odręcznymi rysunkami pisarza. W zbiorach znajdują się też rękopisy Juliusza Słowackiego, Aleksandra hrabiego Fredry. Dołączą do niech równie cenne dla polskiej kultury archiwalia Różewicza.
Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Gdy wybuchła wojna, 18-letni Różewicz wstąpił do Armii Krajowej (miał pseudonim "Satyr"), ponad rok walczył w partyzantce na terenie powiatów radomszczańskiego, opoczyńskiego i częstochowskiego. Po wojnie zdał maturę i zaczął studia na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1947 r. został opublikowany tom "Niepokój", uważany za poetycki debiut Różewicza, a w drugiej połowie lat 70. łączny nakład jego książek wydanych w kraju przekroczył milion egzemplarzy. Za granicą ukazało się, w przekładach na wszystkie ważniejsze języki świata, około 60 wyborów jego liryki. Tadeusza Różewicza wymieniano jako kandydata do literackiej Nagrody Nobla.
Od 1968 roku artysta mieszkał we Wrocławiu, gdzie publikował głównie na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". W latach 90. ogłosił dramat "Kartoteka rozrzucona", dwa nowe zbiory wierszy "Płaskorzeźba" i "Recycling. zawsze fragment", "Historię pięciu wierszy", "Nożyk profesora", "Matka odchodzi", "szara strefa" i "Wyjście". W roku 1994 został Honorowym Obywatelem Wrocławia. W 2008 toku Tadeusz Różewicz został pierwszym laureatem Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości. W roku poprzedzającym nagrodę wydał we wrocławskim Biurze Literackim zbiór wierszy "nauka chodzenia". Dwujęzyczny, polsko-niemiecki tom jest owocem współpracy z grafikiem Eugeniuszem Getem-Stankiewiczem. To autorski wybór 18 wierszy. Są wśród nich wiersze znane jak "szara strefa", "Tempus fugit (opowiadanie)", "opowieść o starych kobietach" czy tytułowa "nauka chodzenia". Rysunki Geta - geometryczne czarno-białe i popielate bryły - kojarzą się z poezją Różewicza: oszczędną w formie, bogatą w znaczenia.
