Muzeum mieści się w późnogotyckim zdesakralizowany bernardyńskim zespole poklasztornym. Do tej pory było jedynym wrocławskim muzeum nie w pełni dostępnym dla niepełnosprawnych zwiedzających. Rozpoczynający się remont związany jest z dostosowaniem muzeum do potrzeb osób na wózkach. Zostanie zainstalowana winda, którą niepełnosprawni będą mogli dostać się do toalet na piętrze. Przystosowane zostaną także wjazdy na antresole w kościele.
Remont w Muzeum Architektury
- Przetargi na remont zostaną zamknięte 30 marca. Sam remont ruszy w pierwszych dniach kwietnia. – informuje Marta Czyż, rzeczniczka muzeum. - W pierwszej kolejności do remontu idzie hall wejściowy, więc wystawa Plecnika, pokazywana w Sali Romańskiej, będzie wtedy chwilowo niedostępna. Gdy zakończą się prace w hallu, remont przeniesie się do kościoła, a muzeum znów udostępni wystawę Plecnika. Generalnie, wystawa z przerwami trwać będzie do 15 czerwca. Remont zakończy się pod koniec czerwca – wyjaśnia rzeczniczka.
Remont zostanie zakończony przed superwystawą „Tauromachia – walka byków”, która potrwa od 24 lipca do 16 listopada. Zobaczymy na niej m.in. słynne ryciny Goi z serii „Tauromachia”, karton przygotowawczy Pabla Picassa do obrazu „Guerenica”, litografie Salvadora Dalego podejmujące temat walki byków. Organizatorami wystawy są Galeria Miejska we Wrocławiu, Fundacja Galerii Miejskiej, Stowarzyszenie Art For Public z Pragi, a gospodarzem Muzeum Architektury.
Rysunki i szkice Jože Plečnika
Natomiast w najbliższą środę (26 marca) w Muzeum Architektury będzie można oglądać wystawę „Lublana w szkicach architektonicznych Jože Plečnika z prywatnej kolekcji Damjana Prelovšeka”.
Ekspozycja obejmuje rysunki i szkice Plečnika – głównie projekty architektoniczne przeznaczone dla rodzinnej Lublany – oraz przykłady rzemiosła artystycznego i mebli jego autorstwa. Słoweński architekt urodził się w 1872 roku w Lublanie. Wykształcony w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Otto Wagnera, ukończył uczelnię jako jeden z jej najlepszych uczniów oraz – według opinii samego mistrza – jeden z najzdolniejszych rysowników. Naukę kontynuował we Włoszech i we Francji. W 1911 roku objął katedrę w Szkole Rzemiosła Artystycznego w Pradze. Po zakończeniu I wojny światowej został nominowany na architekta Praskiego Zamku. Przeprowadzona przez Plečnika rekonstrukcja Zamku uważana jest za jedno z jego najważniejszych osiągnięć artystycznych.
Architekt Lublany
Do rodzinnej Lublany powrócił w 1921 roku, kiedy zaproponowano mu objęcie katedry na ponownie otwieranym tu uniwersytecie. Cztery lata później rozpoczął pracę nad pierwszymi projektami rozbudowy miasta. Projektował nieustannie aż do wybuchu II wojny światowej, zmieniając wizerunek Lublany z austriackiego, prowincjalnego miasteczka w prawdziwą słoweńską metropolię. Tworzył głównie budynki instytucji finansowych i publicznych, place miejskie, domy jedno- i wielorodzinne, hale targowe i mosty. Pod koniec lat trzydziestych poświęcał swą uwagę zwłaszcza architekturze sakralnej, a po wojnie opracowywał plany odbudowy zniszczonych świątyń. Ta działalność oraz głęboko religijna postawa Plečnika nie przysporzyła mu sympatii wśród powojennych urzędników i architekt szybko stracił swoją wysoką pozycję. Zmarł w 1957 roku w Lublanie. Szybko został zapomniany, a jego dorobek był skutecznie pomijano w opracowaniach dotyczących słoweńskiej architektury. Dopiero w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych minionego stulecia twórczość Plečnika ponownie wzbudziła zainteresowanie i zyskała uznanie architektów na całym świecie. Jak pisze w katalogu wystawy Damjan Prelovšek, „dzieła Plečnika się nie starzeją ani nie pysznią kosztownymi interpretacjami. Ich siła leży w przemyślanej koncepcji, ludzkiej skali i doskonałym rytmie.”
Wystawa została przygotowana we współpracy z Galerie výtvarného umění w czeskiej Ostravie.
ak
„Lublana w szkicach architektonicznych Plečnika z prywatnej kolekcji Damjana Prelovšeka” – wystawa w Muzeum Architektury czynna do 15 czerwca.
