Edward i Pola Dwurnik – dwie wystawy w jeden dzień

„Miłość” to tytuł wystawy Edwarda Dwurnika. Prace, ilustrujące kilka etapów twórczości artysty, wybrała kuratorka Anna Paleczek-Szumlas. Obejrzymy m.in. wielkoformatowe prace, w tym obraz zacytowany w tytule całej wystawy. „Miłość” zaskakuje nie tylko sporym rozmiarem, ale kompozycją, na której oglądać można ponad 150 osób, podpisanych z imienia i nazwiska stojących pod kolumną Zygmunta i spoglądających na widza. Są uśmiechnięci i zadowoleni, trzymają się za ręce, machają, obejmują się. Czy w ten sposób zwracają się do patrzącego, czy może po prostu lubią się nawzajem?

Miłość – uczcie i siła motywująca do życia jest myślą przewodnią, wokół której kuratorka zbudowała narrację i wybrała prace artysty. Oglądając je, będziemy mogli skonfrontować się z naszymi uczuciami, namiętnościami i emocjami. Jak w krzywym zwierciadle w pracach Dwurnika znajdziemy nasze wady i zalety, radość, frustracje, ale też inspiracje. Prace eksponowane na wystawie pochodzą z pracowni artysty, z zasobów kolekcji prywatnych, od kolekcjonerów i galerii sztuki.

Obrazy Dwurnika na pierwszy rzut oka wydają się pospiesznymi szkicami malarskimi lub rysunkowymi, jednak przy dokładnym oglądzie spostrzegamy mnóstwo szczegółów, detali, które definiują kontekst czasu, realia społeczne i polityczne, ale też dowodzą doskonałego rzemiosła. Inną rzeczą charakterystyczną dla twórczości Edwarda Dwurnika są liczby. Artysta sam skrupulatnie policzył stworzone dzieło i podaje do wiadomości imponujące wyniki – każdy z jego cykli liczy średnio od kilkudziesięciu do ponad tysiąca dzieł, a w ciągu niemal półwiecza Dwurnik namalował blisko 5000 obrazów, stworzył około 14 000 prac na papierze i niemal 3500 grafik. To wynik wielkiej pracowitości i konsekwencji artysty.

Piosenka o lekarzu Poli Dwurnik

W Muzeum Współczesnym Wrocławia tego samego dnia zostanie otwarta wystawa Poli Dwurnik – córki Edwarda. Organizatorzy ustalili różne godziny wernisaży, tak by zwiedzający mieli okazję pojawić się na obu otwarciach, tym bardziej że i na jednym, i na drugim będą obecni artyści.

O Poli Dwurnik ostatnio było głośno, gdy publikowała felietony o swoim berlińskim życiu na łamach „Tygodnika Wrocław”, dodatku do wrocławskiej „Wyborczej”. Wtedy czytelnicy raczej nie mieli okazji poznać jej twórczości malarskiej, jedynie poczytać o nocnych eskapadach, przygodach i popołudniowych śniadaniach w berlińskich kawiarniach. Pola Dwurnik doczekała się nawet prześmiewczego fanpage’a na Facebooku i choć nie okazała się wybitną felietonistką, to w jej obronie „GW” publikowała emocjonalne teksty.

Teraz w Muzeum Współczesnym Wrocław możemy przekonać się na własne oczy, co tworzy artystka. Wystawa prac Poli Dwurnik „Piosenka o lekarzu i inne rysunki”, odbywająca się w ramach Międzynarodowego Festiwalu Rysunku Think Tank lab Triennale, przypomina niecodzienną antologię rysunku, ukazującą ten gatunek w rozmaitych odsłonach i konfiguracjach. Zaprezentowanych zostanie na niej kilka cykli artystki, które powstały jako prace na papierze wykonane w bardzo różnych technikach, gwaszem, akwarelą, tuszem, ołówkiem czy kredką.

Pola Dwurnik obok malarstwa zajmuje się rysunkiem, za pomocą którego rejestruje rzeczywistość, ujmując ją w kadry pełne ironii i humoru. Jednym z głównych tematów jej twórczości jest sztuka. Fascynacja nią przejawia się zarówno w wyborze motywów, jak i w żartobliwym komentowaniu sceny polskiego art worldu. Często obie te płaszczyzny przenikają się, tworząc zabawnie zgrane całości, co sprawia, że dobrze zadomowione w tradycji motywy zyskują nowe życie.

Najpełniejszym wyrazem poświęcenia swojego życia sztuce jest cykl „Królowe malarstwa”, nawiązujący do serii portretów Elżbiety I, która zamiast wejść w związek małżeński, postanowiła poślubić Anglię. Pola Dwurnik, wcielając się w postać królowej, obejmuje władzę nad światem, który jednocześnie tworzy. Wchodzenie w rolę i przenikanie do terytorium własnej sztuki stało się z resztą jedną z charakterystycznych cech jej twórczości. Artystka, fantazjując na własny temat, zachowuje przy tym dystans wobec siebie – stając się czasem uczestniczką przedstawianych zdarzeń, czasem ich inicjatorką, innym razem tylko je komentuje.

Na wystawie zaprezentowane zostaną cykle, w których temat sztuki odsłania się na wielu płaszczyznach. Cykl „Don Carlo” stanowi współczesną interpretację historii z opery Giuseppe Verdiego, „Złoty deszcz” – którego tytuł ma proweniencję mitologiczną, odwołuje się do współczesnych erotycznych konotacji tego wyrażenia, jednocześnie wikłając w całą opowieść znanego wrocławskiego designera. Ujęta w kilkanaście komiksowych kadrów „Piosenka dla Wojtka” przywoływać będzie zaś postać znanego polskiego artysty wizualnego młodego pokolenia. Gdzieś w tle wybrzmi refren tytułowej piosenki o lekarzu, w której Pola Dwurnik zaprezentuje się widzom w dwóch nowych wcieleniach – jako autorka projektu muzycznego Cosmic Parrot oraz autorka rysunków w animacji.